Van geen enkele zeventiende-eeuwse kunstenaar zijn zoveel tekeningen van de ommuring van een stad in de Nederlanden overgeleverd als van Herman (1609-1685). Gewapend met tekenpapier en zwart krijt zwierf hij regelmatig over de Utrechtse stadswallen en langs de Stadsbuitengracht om zijn stad in beeld te brengen. In een periode van bijna dertig jaar – tussen 1645 en 1674 – resulteerden zijn wandelingen in meer dan tweehonderd gezichten op, langs en vanaf de stadswal.

Wat bewoog de kunstenaar om deze tekeningen te maken? En welke plaats nemen zij in binnen zijn oeuvre?

Tijdens het Historisch Café neemt Laurens Schoemaker, conservator historische topografie bij het RKD – Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis in Den Haag, je mee langs de randen van de zeventiende-eeuwse stad.

Beeld: Gezicht op het zuidelijke gedeelte van de Nieuwegracht te Utrecht, genaamd Onder de Linden, uit het noordoosten, met rechts een gedeelte van het St. Annaklooster. (Bron: Het Utrechts Archief 30335)