‘Het werk dat ik laat zien gaat over de nawerking van het slavernijverleden. Het ontstond, doordat mijn vrouw, schoonheidsspecialiste, ondervond dat er voor de zwarte vrouw geen of weinig producten zijn, moeilijk te verkrijgen en superduur. Ook in lingerie en promotiemateriaal is er weinig wat de zwarte huid tegemoet komt. Zelf ondervind ik dat bij galeries, musea en in het kunstonderwijs het aanbod en het bekendmaken van kunst van zwarte kunstenaars en vormgevers ver te zoeken is. De talenten zijn er wel, maar blijkbaar krijgen die geen kans. Bij het zoeken naar antwoorden op de vraag waarom dit zo is, kwam ik uit op verbanden met het slavernijverleden. Vragen en antwoorden hierover zijn een leidraad geworden voor mijn autonoom werk, het ontwikkelen van educatief materiaal, lesgeven, en mijn werk voor organisaties als Keti Koti en de Provincie Utrecht.’

Isan Corinde is Marron, afstammeling van de tot slaafgemaakten die gevlucht zijn naar het binnenland van Suriname om de wrede slavenmeesters te ontvluchten. Isan hoort als vijfjarige de verhalen over het slavernijverleden van zijn oma. Verhalen die indruk maken en wanneer hij in slaap probeert te vallen spelen beelden van dit verleden door zijn hoofd. Overal begint hij beelden te zien.

Na zijn afstuderen aan de Nola Hatterman Art Academy belooft Isan zichzelf kunst te maken waar mensen blij van worden. Kunst die je in beweging zet om iets goeds te doen. Hij breekt die belofte met deze serie over slavernij: ‘Ik kon het niet meer volhouden. De beelden bleven komen in mijn hoofd, ze moesten eruit. Dit werk moest ik maken.’ Deze expositie neemt de bezoeker mee in de gedachtewereld van de kunstenaar en geeft vorm aan de beelden die Isan in zijn hoofd kreeg toen hij vijf jaar was.

Meer informatie: frankybundel.nl en isancorinde.nl